Przez tysiące lat sól odgrywała ogromną rolę w gospodarce i polityce. Była symbolem bogactwa. Sól służyła nie tylko do przyprawiania potraw, ale głównie jako środek konserwujący.
Kopalnie soli przynosiły właścicielom olbrzymie dochody, a sól nazywano nawet białym złotem. W średniowieczu eksploatacja żup solnych w Wieliczce i Bochni przynosiła królowi polskiemu około 1/3 wszystkich dochodów wpływających do skarbu państwa.
Świadectwem dawnych realiów są utrwalone sformułowania: „słone ceny”, „słono płacić”.To właśnie wielka wartość soli sprawiła, że stała się ona podstawą wielu porównań, metafor i porzekadeł . Oto niektóre z nich:
„Czapką, papką i solą ludzie ludzi niewolą”
„Zjesz beczkę soli, nim poznasz do woli (drugiego człowieka)”
„Ja nie z soli, ani z roli, ale z tego, co mnie boli (wyrosłem)”
„Chciwa owca na sól, a chłop na swobodę.”